Ludzie z pasją
Felietony
Nasi Olimpijczycy
Tabele
Galerie
- Miło mi zewsząd zbierać gratulacje, za postawę zespołu – mówi Marek Żołądź. – Czuję się skrępowany, bo prowadziłem drużynę zaledwie jedną rundę. Nie wolno zapomnieć o Bartku Walczaku, który przez lata budował ten zespół. Sukcesy tego sezonu są przede wszystkim jego zasługą. Mam nadzieję, że godnie go zastąpiłem i doprowadziłem zespół do najlepszego miejsca w historii. Obejmując go byłem pełen obaw, czy podołam wyzwaniu. Nie miałem wielkiego doświadczenia. Teraz z perspektywy sześciomiesięcznej pracy, stwierdzam, że dałem radę. Myślę, że w przyszłości też sobie poradzę.
Lubań prezentował ładny futbol. Każdy w tej drużynie znał swoje miejsce w szeregu. To co pokazali maniowianie w finale Pucharu Podhala, gromiąc Wierchy Rabka 9:0, to totalny futbol. Szybka wymiana piłki, zmienność pozycji, ruchliwość, dokładność w rozgrywaniu akcji ...Piłka po prostu była im posłuszna.
Puchar Podhala był zwieńczeniem udanego ligowego sezonu na czwartoligowych boiskach. Maniowianie zgromadzi 54 punkty w 30 spotkaniach, zdobyli 65 goli, tracąc 39, odnosząc 16 zwycięstw, 6 razy remisując i tylko 8 razy musieli przełknąć gorycz porażki. Troszkę gorzej szło im na wyjazdach. Aż siedem razy przegrali na boiskach rywali, podczas, gdy przed własną publicznością tylko raz.
- Cieszy opinia fachowców, iż prezentowaliśmy ciekawy, otwarty futbol – mówi Marek Żołądź. – Nie zawsze jednak był skuteczny. Nie zawsze piłka wpadała do siatki, mimo iż mieliśmy przewagę i sporo doskonałych okazji. Właśnie w taki sposób przegraliśmy kilka spotkań. Nie udało się zająć dwóch pierwszych miejsc, na które po cichu liczyliśmy. Taki jest futbol. Drużyny, które wywalczyły awans znacząco się wzmocniły. To były mocne teamy, a mimo to z dwójką pretendentów do wyższej ligi, udało nam się wygrać na własnym terenie. Pokazaliśmy przeciwnikom, że muszą się z nami liczyć, a sobie udowodniliśmy, że jesteśmy mocnym zespołem i możemy ogrywać faworytów. Cieszy mnie, że powstał fajny zespół, w którym panuje świetna atmosfera i wzajemne zaufanie. Wydaje mi się, że złapałem z drużyną dobry kontakt. Chłopaki są przekonani do tego co robią, czego od nich wymagam. To funkcjonuje i przynosi efekty.
Stefan Leśniowski
Jednak nie można zapomnieć o o innych sukcesach piłkarzy z Maniów. Wszystkie sekcje młodzieżowe Lubania nie miały sobie równych na Podhalu. Juniorzy starsi i trampkarze starsi Lubania Maniowy, podopieczni Zbigniewa Jaworskiego zostali mistrzami podhalańskiej I ligi – najwyższej lidze młodzieżowej prowadzonej przez PPPN w Nowym Targu w sezonie 2009/2010. Trampkarze młodsi prowadzeni przez byłego piłkarza Lubania, Dominika Firka nie byli gorsi od swoich starszych kolegów i również wygrali swoje rozgrywki na Podhalu. Sezon 2009/10 w wykonaniu piłkarzy Lubania był najlepszym sezonem w historii klubu. Jeszce nigdy się nie zdarzyło aby każdy trener w klubie świętował sukces ze swoimi zawodnikami.
Juniorzy Starsi: Przemysław Sikora - Rafał Wrocławiak, Dominik Gorlicki, Wojciech Firek , Krzysztof Ostachowski – Paweł Klimczak, Adrian Bednarczyk, Andrzej Słodyczka, Przemysław Jarząbek – Damian Firek, Arkadiusz Plewa, Łukasz Babiak, Sebastian Bibro, Adam Bańka, Marek Staszel, Artur Żyła i Paweł Zawada.
Trampkarze Starsi: Mateusz Domian - Andrzej Sikora, Aleksander Rusin, Piotr Hagowski, Krzysztof Bednarczyk – Artur Jandura, Arkadiusz Jaworski, Kamil Budz, Mirosław Jandura - Jarosław Potoniec, Bartłomiej Bukowski, Mateusz Firek oraz Kamil Grywalski, Dawid Hamrus, Piotr Kobylarczyk, Konrad Łukaszczyk, Dawid Plewa, Grzegorz Plewa i Michał Plewa.
Bania
